Παραδοσιακά παξιμάδια Κυθήρων, με ελαιόλαδο.

Έτρωγα παξιμάδια Κυθήρων before it was cool καθώς, μία μεριά της σκούφιας μου κρατάει από το νησί. Θυμάμαι λοιπόν, καλοκαιρινές διακοπές με τον μπαμπά, τη μαμά και τους φίλους τους. Την κυρία Ματίνα και τον κύριο Μίμη, τους οποίους σκέφτομαι συχνά, χωρίς προφανή λόγο. Ίσως απλά μου έκαναν εντύπωση όταν ήμουν μικρή. Η ευγένεια, η πραότητα και πόσο χαιρόταν η κυρία Ματίνα με τα κοπλιμέντα: ”τί ωραίο αυτό που φοράτε, τι όμορφη που είστε σήμερα”, κάτι που έλεγα χωρίς συναίσθηση του αντίκτυπου. Το κατάλαβα όταν μεγάλωσα. Πόσο όμορφο είναι να κοπλιμεντάρεις μία κυρία, χωρίς να της λές ψέματα. Αυτό χαιρόταν και η κυρία Ματίνα. Μάλλον. Το ειλικρινές του πράγματος. Τους θυμάμαι λοιπόν, με αγάπη περισσή, ανεξάρτητα απο την συγκεκριμένη εκδρομή. Έφυγα απο το θέμα. Παξιμάδια. Ναί. Βρισκόμαστε στην Αγία Πελαγία, σε ξύλινο τραπέζι δίπλα στη θάλασσα και τρώμε πρωινό. Μέλι, τυρί, φρυγανιές, βούτυρο, μαρμελάδα και φυσικά τα περί ου ο λόγος λαδοπαξίμαδα. Στην Αθήνα, πέφταμε επάνω τους καμιά φορά, σε κανένα μαγαζί –τύπου μπακάλικο- before it was cool και αυτό. Το μπακάλικο εννοώ. Όμως σαν αυτά του νησιού, δεν ήταν. Γιατί; Γιατί τα παξιμάδια αυτά, έχουν μία ιδιαιτερότητα.

Σοκολατομπανανένιες Μαλακές Μπισκοτομπουκιές

Φίλε αναγνώστη καλησπέρα.

Ελπίζω η συνταγή μου να σε βρίσκει καλά. Ο καιρός, τα παιδιά, η μοναξιά, η γαμ***νη καθημερινότητα; Πάντα καλά. Και εμείς καλά. Προσεχώς και καλύτερα (;). Φίλε αναγνώστη. Αυτές οι μπανανοσκολ, μπανονασοκο, σοκολατομπανανένιες μαλακές μπισοκτομπ, μπικσομπου, μπισκοτομπουκιές, ευχαριστώ. Αυτές τέλος πάντων, έχουν λέξεις κλειδιά. Αν είσαι φίλος των λίγων υλικών, τέσσερα τον αριθμό, η λέξη – κλειδί είναι ΕΥΚΟΛΟ. Αν είσαι φίλος του αναπόδραστου και αμείλικτου χρόνου που περνά και η ζωή είναι μικρή και θα πεθάνουμε όλοι, η λέξη – κλειδί είναι ΓΡΗΓΟΡΟ. Αν πάλι είσαι φίλος του ουρανίσκου σου, η λέξη κλειδί είναι ΝΟΣΤΙΜΟ. Και να μην αρχίσω τα περί υγιεινής διατροφής, γιατί απο τα υλικά και μόνο θα καταλάβεις τι εννοώ.

Σάλτσα ντομάτας για το χειμώνα, της Αθηνάς.

Η πρώτη και ίσως πιο συχνή μουσαφίρισσα του φRikoCooking, όπως θα καταλάβεις εν καιρώ, είναι η Αθηνά. Ποια είναι η Αθηνά; Η Αθηνά είναι η Ελληνίδα Μάνα. Σπιρτόζα, καπάτσα, έξω καρδιά, αγχολυτική, τα κάνει όλα και συμφέρει, χρυσοχέρα και μαγείρισσα από τις λίγες. Η Αθηνά, έχει τη λύση για όλα σου τα προβλήματα. Η Αθηνά κεντάει, αλλά έχει και tablet. Βάζει τα γυαλιά για κοντά και βρίσκει και διαβάζει ό,τι της κάνει κέφι. Φέτος το καλοκαίρι, χαζέψαμε την κυρία Στέλλα, η οποία κάνει συνταγές σε τοπικό κανάλι και ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια, ΤΟ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ!!1 Μας φτιάχνει βραχιολάκια, μας διορθώνει το στρίφωμα, στέλνει ακόμα και δέμα με τα χειροποίητα τι-λιγουρεύτηκες-παιδάκι-μου-εγώ-θα-στο-φτιάξω καλούδια της. Μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, σάλτσες, ρεβανί, τσουρέκια, μηλόπιτες, τυρόπιτες, παστίτσια, παπουτσάκια και δεν ξέρω τι άλλο να σου πω φίλε αναγνώστη. Μαζί με τον Θανάση, αποτελούν δίδυμο θανατηφόρο όταν ξεχύνονται στις λαϊκές, στα μπακάλικα, στην αγορά, κοιτάζουν, ψάχνουν, μυρίζουν, δοκιμάζουν, διαλέγουν, ξέρουν.

Γι’αυτό φίλε αναγνώστη. Άνοιξε καλά τα μάτια σου, διάβασε και κάνε ό,τι θα βρεις της Αθηνάς, γιατί σαν την Αθηνά, δεν έχει.

Pancakes χωρίς.

Δεν κατάλαβα ποτέ, πώς κάποιος μπορεί να ξεμυτίσει από το σπίτι του χωρίς πρωινό. Προσωπικά, το βλέπω σαν κάποιου είδους υπερδύναμη. Το πρωινό, είναι η ενέργεια που χρειάζομαι ώστε να μήν βρεθώ φαρδιά πλατιά στο έδαφος ψιθυρίζοντας ”φέρτε μου λίγο ψωμάκι με τυράκι, με μελάκι, ο,τιέχετεύκαιροβρεαδερφέ”. Τις καθημερινές, αρκούμαι σε κάτι απλό, όπως ένα τόστ ή μια φέτα ψωμί με μέλι. Κάτι που να τρώγεται σε δόσεις. Δύο μπουκιές όσο ετοιμάζομαι, μία μπουκιά ενώ κατεβαίνω τις σκάλες, τις υπόλοιπες μπουκιές (δεν μένουν και πολλές) στο δρόμο ή στο αυτοκίνητο. Οπότε, ξεχνάμε τα ποοολύ χαρούμενα πρωινά με φρούτα, γιαούρτια, φρεσκοστυμμένες πορτοκαλάδες, ομελέτες και…αλήθεια, αγαπητέ διαφημιστή γιαουρτιού, τυριού, χυμού, ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; Ε; Μόνη εξαίρεση τα Σαββατοκύριακα που έχω το χρόνο, τη διάθεση και το απαραίτητο δεν-θα-λιποθυμήσω-σήμερα-ορίστε-μας πνεύμα και μπορώ να ετοιμάσω κάτι πιο λαχταριστό, σε πιάτο, που ίσως συνοδεύεται απο πηρούνι, μαχαίρι, κουτάλι.

Έτσι και σήμερα, ημέρα Σάββατο, ω τι ωραίο δροσερό Σάββατο, φτιάξαμε και φάγαμε γευστικότατα, αρωματικά, χορταστικά, ελαφριά pancakes. Pancakes χωρίς ζάχαρη, χωρίς αυγά και βούτυρο. Σε ένα μπόλ. Πώς γίνεται; Γίνεται.