Εδώ η καλή τυρόπιτα. Της Αθηνάς.

Υπήρχε τύπος με τρίκυκλο στη γειτονιά, που έκανε βόλτες καθημερινά, πουλώντας χειροποίητη μπουγάτσα και τυρόπιτα. Είχε αποφασίσει ότι η στρατηγική μάρκετινγκ που θα ακολουθήσει για να κάνει γνωστό και αναγκαίο το προϊόν του ήταν η φωνή. Απλά φώναζε σε κάθε στενό που περνούσε: ”ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ-ΤΥΡΟΠΙΤΑΑ” και ξανά: ”ΜΠΟΥΓΑΑΤΣΑ-ΤΥΡΟΠΙΤΑΑΑ”. Αλάνθαστη μέθοδος. Γιατί τρέχαμε, εμείς τα πιτσιρίκια, να πάρουμε στο χαρτί μία μερίδα μπουγάτσα, μία τυρόπιτα και να κάτσουμε σε κανένα σκαλάκι να τα φάμε. Περνούσε και από το σχολείο. Αλλά εκεί ήμασταν κουλ. Αγοράζαμε από τον φούρνο πεϊνιρλί (μόνο με βούτυρο και τυρί) ή από την Μαίρη (η οποία είχε ένα μαγαζάκι πιο πάνω), ζαμπονοτυρόπιτα. Έχω καιρό να τον ακούσω. Ίσως γιατί τα πρωινά πλέον δεν είμαι στο σπίτι. Όμως, ξέρω πως υπάρχει. Ακόμα γυρίζει, με το ίδιο τρίκυκλο, κόβοντας και σερβίροντας τα ίδια, στο ίδιο χαρτί, φωνάζοντας ”ΜΠΟΥΓΑΑΤΣΑ-ΤΥΡΟΠΙΤΑ”. Ίσως, πλέον, το τρίκυκλο να αγκομαχάει περισσότερο. Ίσως και ο ίδιος. Αν τον πετύχω, θα σου πω.

Flatbreads ή όπως λέμε, πίτες.

Ψωμί. Θα μπορούσα να γράψω ωδές για το ψωμί αγαπητέ μου αναγνώστη. Ίσως στο μέλλον το κάνω. Είτε εκούσια, γιατί έτσι,  μου αρέσει το ψωμί και πρέπει να το ξέρεις. Είτε ακούσια, μέσα από αυτά που επιλέγω να τραφώ και να σου δείξω σε αυτήν εδώ, την ψυχοθεραπεία κουζίνας. Λατρεύω το ψωμί, τις ζύμες, τα παξιμάδια, τις πίτες και όλα τα παράγωγα του αλεύρου. Ναι. Κατά καιρούς ψάχνομαι, διαβάζω, αγοράζω, δοκιμάζω, εξετάζω ενδελεχώς τέλος πάντων, κάθε ενδεχόμενο να αποτοξινωθώ (γιατί περί εξάρτησης πρόκειται..) από το σταρένιο αλεύρι, αντικαθιστώντας το με κάτι πιο υγιεινό, πιο θρεπτικό και με λιγότερα ποσοστά αμύλου. Έχω αποπειραθεί να φτιάξω ακόμα και πίτσα με βάση ενός τύπου αλεύρου από κουνουπίδι. Κατέληξα να περάσω ένα ολόκληρο απόγευμα στην κουζίνα, δημιούργησα έναν πολύ χαριτωμένο χαμό (…), σχεδόν έκαψα τα χέρια μου για να στύψω το βραστό ‘ρύζι’ κουνουπιδιού και να το στεγνώσω από τα ζουμιά (που να στα λέω τώρα, μια άλλη φορά που θα έχουμε χρόνο) και όταν την ξεφούρνισα ο Χρήστος μου δήλωσε ρητά και κατηγορηματικά ότι η πίτσα είναι ιερή και να μην την ξαναπειράξω. Την πίτσα. Τέλος πάντων, όπως καταλαβαίνεις, βρίσκομαι ακόμα στην προσπάθεια.

Σε αυτό το σημείο, φίλε αναγνώστη, θέλω να μοιραστώ κάτι μαζί σου.