Πατπατάκια.

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα στη ζωή, τα οποία μένουν αναπάντητα. Κάποιες φορές γιατί αδυνατούμε να δώσουμε μία απάντηση, καθώς η άγνοια και το κενό μας ξεπερνούν και κάποιες φορές, γιατί δε θέλουμε να απαντήσουμε. Βέβαια, υπάρχουν και πολλών ειδών ερωτήσεις. Άλλες χρήζουν απάντησης και άλλες τίθενται και μένουν έτσι, αιωρούμενες επάνω από τα κεφάλια μας, σχηματίζοντας ένα thought bubble με ερωτηματικά, αποσιωπητικά, διέσεις και άναρχα γράμματα από ‘δω και από κει, που δεν βγάζουν κανένα νόημα. Μέχρι πριν κάποια χρόνια, με ταλάνιζε μία τέτοιου είδους ερώτηση, της οποίας η απάντηση με δυσκόλευε πολύ. Γιατί υπήρχε, αλλά δεν την ήθελα. Ήθελα να μπορώ να απαντήσω διαφορετικά. Αλλά και νόστιμα. Όχι, δεν θα αναφερθώ στα μεγάλα υπαρξιακά πανανθρώπινα ερωτήματα, καθώς με έχει αλλοτριώσει η πεζή καθημερινότητα και η ποταπή γευστική φιληδονία προς αναζήτηση του ουμάμι.

Παραφράζοντας λοιπόν το γνωστό παιχνίδι του λαγού